Communicatieadvies & -ondersteuning
Deze uitspraak hoorde ik terwijl ik zat te werken bij een opdrachtgever. In de ruimte ernaast was een workshop bezig. De gedachte aan een mindmap waarin je hele leven gevat was, vulde mij met een soort afgrijzen. Ze kregen twintig minuten om dat even te doen.
En wat is dan het eerste waar je aan denkt? De Schreeuw van Edvard Munch natuurlijk.
Een klein uur geleden is Twitter ontploft. Reden is de publicatie van een vacature voor een communicatieadviseur. Normaal gesproken is de gemiddelde communicatieadviseur daar blij mee, want de banen liggen tegenwoordig niet voor het oprapen in dit vakgebied. Het betreft ook nog eens een functie op hbo-niveau bij het Wereld Natuur Fonds (WNF). Fulltime, leuk takenpakket, leuke collega’s, wat wil je nog meer?
Nou ja, een redelijk salaris natuurlijk. En dat schort eraan. En niet zo’n beetje. Als vrijwilliger draai je bij het WNF volledig mee in het team, waarbij je een onkostenvergoeding van maar liefst 125 euro per maand kan verwachten. Saillante details: op de mobiele website staat als kop boven de pagina “Geef de aarde door”. Onderaan staat “Word donateur”.
Pijnlijk, vernederend, schofferend, brutaal, hoezo maatschappelijk verantwoord zijn mijn eerste reacties. Een organisatie waar miljoenen per jaar binnenkomen, waar de directeur een riant salaris heeft en waar je collega’s ook een normaal salaris hebben. Ik ging met mezelf de dialoog aan: ja maar, een organisatie met CBF_keurmerk mag maar een bepaald percentage aan overheadkosten uitgeven. En het gaat slecht met de goede doelen… Maar de business controller, een functie die dezelfde dag bij het WNF werd uitgevraagd, kan straks €4.000 per maand bijschrijven.
Ik zie het de laatste tijd steeds vaker. Bedrijf zoekt stagiaires webredactie, marketing, communicatie. Steeds meer bedrijven hebben geen geld over voor communicatiefuncties. Waar moeten al die stagiairs naar toe, vraag ik me dan af. Als er geen geld is om ze straks een fatsoenlijk salaris te betalen? Maar nu begrijp ik het. Ze mogen allemaal vrijwilliger worden!
Ik wil die bedrijven het volgende zeggen. Vergeet niet dat je je bestaansrecht aan je communicatiemensen te danken hebt. Zonder hen ben je niemand. Niemand kent je. Niemand koopt je.
Ik stel voor dat iedereen in communicatie- en marketingfuncties het volgende doen – uit protest tegen deze trend en uit solidariteit met hun collega’s die op zoek zijn naar een betaalde baan. Leg per direct een week je werkzaamheden neer. Het zal heerlijk rustig worden op de social media, in de kranten, op tv. Het gaat zijn weerslag hebben op het gedrag van consumenten, burgers en welke doelgroep de organisatie maar voor ogen heeft.
Deze actie van het WNF heeft bij mij in elk geval een doel bereikt. Ik overweeg mijn donateurschap op te zeggen.
Zoals het Wereld Natuur Fonds zelf zegt: er is nog een wereld te winnen.