Rosa X Museum Speelklok: Koppie Koppie, Robokoppie!

Het afgelopen jaar is het Rosa Ensemble samen met de kinderen van de MuziekRoute bezig geweest met het trainen van de robot NAO.  Het was een grote ontdekkingstocht naar de grenzen van wat de robot kan. Het resulteerde in de voorstelling Koppie Koppie, Robokoppie!, van 20 tot en met 28 oktober te zien in Museum Speelklok.

Petra’s ouders hebben het druk. Ze zijn topmusici en moeten daarom elke dag oefenen, heel vaak optreden en na hun concert het applaus in ontvangst nemen. Wanneer haar ouders op tournee zijn, reist Petra met ze mee. Ze is dan veel alleen en wordt onder druk gezet om ook zo te kunnen spelen als haar ouders. Dit vindt ze helemaal niet leuk en ze heeft het idee dat haar ouders totaal niet naar haar luisteren. Gelukkig heeft Petra een vriendje dat wel luistert. Een stuntelige robot die altijd paraat staat haar te helpen! Het robotje probeert er alles aan te doen om het eenzame meisje op te vrolijken en voor een goed einde te zorgen. Zal het hem lukken?

Koppie Koppie, Robokoppie! is een familievoorstelling met veel prachtige muziek. Voor deze voorstelling hebben we dan ook topmusici gevraagd om mee te werken: violiste Diamanda La Berge Dramm, bassist Peter Jessen (ook helft van kamerpopduo Sommerhus) en zangeres Petra Ball. Daarnaast spelen onze eigen robot NAO en de improviserende marimba-spelende robot Shimón een rol.

Zo speelt Diamanda La Berge Dramm werk uit Violin Spaces  maar zijn er evengoed ontroerende liedjes waarbij (groot)ouders wellicht een traantje zullen wegpinken.

Praktische informatie:

  • Herfstvakantie 20 t/m 28 oktober 2018
  • Doordeweeks: 13.30 uur en 15.00 uur
  • Weekend: 13.30 uur
  • Duur: 40 minuten
  • Adviesleeftijd: kinderen vanaf 6 jaar
  • Prijs: Entreeprijs museum + €4 toeslag (incl. tentoonstelling Robots love Music)
  • Kaarten zijn verkrijgbaar via de site van Museum Speelklok

Mindmap

 

Deze uitspraak hoorde ik terwijl ik zat te werken bij een opdrachtgever. In de ruimte ernaast was een workshop bezig. De gedachte aan een mindmap waarin je hele leven gevat was, vulde mij met een soort afgrijzen. Ze kregen twintig minuten om dat even te doen.
En wat is dan het eerste waar je aan denkt? De Schreeuw van Edvard Munch natuurlijk.